اولین زندگی از زمین می تواند در حوضه های آب گرم جزایر پر از یک اقیانوس وسیع با یک سیاره گسترده تکامل یابد.
این قدیمی ترین حیات تایید شده روی زمین است در 3.5 میلیارد سال، تنها یک میلیارد سال پس از شکل گیری کره زمین. همچنین ردپای حیات احتمالی در سنگ های قدمت یافته است 3.7 میلیارد سال و 3.95 میلیارد سال. این نمونه ها متناقض هستند ، اما می توانند حکایت از آن داشته باشند که زندگی خیلی زود پس از توسعه جو سیاره و اقیانوس ها تکامل یافته است.
منشأ این زندگی نیز مورد اختلاف است. به هر حال زندگی – روی زمین – نیاز به مولکولهای اساسی یک عنصر سازنده (اسیدهای آمینه و نوکلئوتیدها) برای واکنش شیمیایی ، تشکیل مولکولهای پیچیده مانند پروتئین ، RNA و DNA. این انتقال از بلوک های سازنده به زنجیره های مولکولی طولانی ، پلیمریزاسیون نامیده می شود و مستلزم ظهور دما و شرایط خاص است.
متصل: در تصاویر: قدیمی ترین فسیل های روی زمین
بر اساس مطالعه ای که در سال 2008 در ژورنال منتشر شد ، برخی از دانشمندان معتقدند که اولین حیات میکروبی در منافذ هیدروترمال زیر آب وجود دارد که حاوی شرایط شیمیایی است که می تواند باعث پلیمریزاسیون شود بررسیهای طبیعت میکروبیولوژی. دانشمندان دیگر ادعا می کنند که سوراخ ها برای پلیمریزاسیون کارآمد گرمای زیادی از خود ساطع می کنند و همچنین محیط زیر آب باعث سخت شدن پلیمریزاسیون می شود. در این اردوگاه ، محققان می گویند ، در عوض ، زندگی در انتهای بدن کم عمق آب گرم شده توسط انرژی زمین گرمایی است.
روی زمین جامد؟
برای عملی شدن فرضیه استخر آب گرم ، اوایل زمین باید میزبان خاک جامد باشد – هیچ خاک جامد به معنای مکانی برای قرار دادن استخرهای آب گرم نیست. در اینجا مطالعه جدیدی است که در 4 ژانویه در ژورنال منتشر شده است علوم زمینی، وارد می شود. زمین شناسان جون کورناگا از دانشگاه ییل و خوان کارلوس روزاس که اکنون در مرکز تحقیقات و آموزش عالی در انسنادا ، مکزیک هستند ، علاقه مند به درک توپوگرافی زمین در دوران باستان هستند ، از 4 تا 2.5 میلیارد سال پیش. شیمیدان جفری بادا ، طرفدار فرضیه حوضچه های گرم در موسسه اقیانوس شناسی اسکریپس در سن دیگو ، به کورناگا مراجعه کرد و پرسید که آیا احتمال وجود خشکی در زمان باستان وجود دارد؟
Korenaga و Rosas از یک مدل رایانه ای برای بازآفرینی شرایط زمین Archean استفاده کردند. امروز ، Korenage به Live Science گفت ، لایه های جدید اقیانوسی در وسط پشته های اقیانوس شکل می گیرد ، جایی که سنگها از گوشته میانی عمیق ، گوشته بلند می شوند و ذوب می شوند ، و پوسته جدید اقیانوسی ایجاد می کنند. از آنجا که این پوسته از ریشه خود در امتداد خط الراس اواسط اقیانوس (که شبیه رشته کوه زیر آب است) سر می خورد ، خنک می شود و کوچک می شود ، متراکم تر و از نظر ارتفاع سقوط می کند.
متصل: اینفوگرافی: بلندترین کوه روی زمین تا عمیق ترین سنگر اقیانوس
در همین حال ، زمین منبع گرمای داخلی خود را دارد: گرمایش رادیوژنیک ، با پوسیدگی عناصر رادیواکتیو در گوشته عمیق ، به تأخیر می افتد. این گرما به سمت بالا فشار می یابد و در نهایت ارتفاع سطح را افزایش می دهد.
در دوران باستان ، این گرمایش رادیوژنیک بیشتر بود. این بدان معنی است که حتی وقتی پوسته جدید اقیانوس خنک و کوچک می شود ، به سمت بالا رانده می شود. این می تواند باعث شود کوه های زیر آب – که برخلاف پشته های موجود در وسط اقیانوس گرد هستند – از سطح دریا رانده شوند و جزایر را تشکیل دهند.
کورناگا گفت: “اگر به گذشته برگردید ، هنوز همان مقدار خنک کننده را دارید ، اما یک اثر بسیار گرمتر از گوشته عمیق تر است ، بنابراین قسمت عمیق تر برنده می شود.”
منشأ زندگی
یافته ها نشان می دهد که ممکن است مدت ها قبل از تشکیل قاره های بزرگ ، زمین خشکی روی زمین وجود داشته باشد.
کورناگا گفت: “این فرضیه برای مخازن آب گرم دارای پایه زمین شناسی بسیار محکمی است.”
البته این به معنای درست بودن فرضیه نیست. اما مطالعه جدید نشان می دهد که اجسام آب گرم را نمی توان فقط بر اساس زمین شناسی حذف کرد. ژئوشیمیست ها برای درک محدودیت های زندگی تلاش می کنند علم شیمی کره در مورد زمین گفت: “این یک موضوع بسیار غنی است.”
در اصل در Live Science منتشر شده است.
منبع: khabar-mojo.ir