آتشفشان ها از مخرب ترین و وحشت آورترین پدیده های کره زمین هستند. اما این ترک های آتشین کارهای زیادی غیر از تخریب انجام می دهند. آنها همچنین خلق می کنند.
در یک مطالعه جدید ، محققان در روسیه کشف یکی از این موجودات را گزارش کردند – ماده معدنی غیرمعمولی که دانشمندان قبلاً هرگز ندیده اند: ماده ای متبلور و سبز سبز آبی وسوسه انگیز که تیم آن را پتروویت نامید.
این ماده معدنی در چشم انداز آتشفشانی خاور دور روسیه ، در بالای آتشفشان تولباچیک در شبه جزیره کامچاتکا یافت شد.
تاریخ فوران Tolbachik هزاران سال پیش برمی گردد ، اما اخیراً دو واقعه قابل توجه پدید آمده است: “فوران بزرگ Tolbachik در سال 1975-1976 و دومین اقدام پیگیری کمتر بین سالهای 2012-2013.
نیروی فوران در اولین رویداد ، مخروط های سرباره زیادی را در مجتمع آتشفشانی پاره کرد ، و زمین صخره ای را باز کرد که از آن زمان به عنوان یک رگ غنی از ذخایر فومارول و مواد معدنی ناشناخته که در هیچ جای دیگر دیده نشده است ، کشف شده است.
در مجموع ، آتشفشان تولباچیک ادعا می کند که 130 نوع ماده معدنی از ناحیه ای که برای اولین بار در اینجا شناسایی شده اند ، آخرین نوع آنها یک ماده معدنی پتروتیک و سولفات است که به صورت دانه های کروی آبی از بلورهای جدولی تشکیل می شود ، که بسیاری از آنها حاوی اجزاase گازی هستند.
نمونه مورد مطالعه در سال 2000 ، در نزدیکی مخروط دوم سرباره مرتبط با فوران 1975 کشف شد و برای تجزیه و تحلیل بعدی ذخیره شد. ممکن است مدت زمان طولانی باشد ، اما این تجزیه و تحلیل اکنون نشان می دهد که این ماده معدنی حیاتی صفات مولکولی خاصی را نشان می دهد که کمتر دیده می شود.
اتم مس در ساختار بلوری پتروویت دارای یک هماهنگی غیرمعمول و بسیار نادر از هفت اتم اکسیژن است “، توضیح می دهد استانیسلاو فیلاتوف ، محقق برجسته و محقق تبلور ، از دانشگاه سن پترزبورگ.
“چنین هماهنگی مشخصه فقط چند ترکیب و همچنین ملخ است.”
ملخ هایی که چند سال پیش توسط تیم دیگری از سن پترزبورگ شناسایی شد ، در Tolbachik نیز کشف شد – و مانند پتروس ها در نوع خود کاملاً رنگارنگ هستند.
در مورد پتروویت ، این ماده معدنی ، که تصور می شود در اثر رسوب مستقیم از گازهای آتشفشانی متبلور می شود ، به صورت پوسته های کریستوکریستالی آبی در می آید که مواد ریز پلاستیکی ریز را در بر گرفته است.
در سطح شیمیایی ، پتروویت نوع جدیدی از ساختار بلوری است ، اگرچه به طور فرضی شباهت به ملخی دارد که می تواند از آن گرفته شود.
نکته قابل توجه ، ساختار مولکولی پتروویت – متشکل از اتمهای اکسیژن ، گوگرد سدیم و مس – از نظر ماهیت به طور م effectivelyثر متخلخل است ، مسیرهای به هم پیوسته ای را نشان می دهد که می تواند به یون های سدیم اجازه دهد از طریق ساختار مهاجرت کنند.
به دلیل این رفتار – و اگر بتوانیم چارچوب را در آزمایشگاه تکرار کنیم – تیم معتقد است که این می تواند منجر به کاربردهای مهمی در علم مواد شود ، به طور بالقوه روش های جدیدی را برای ایجاد کاتد برای استفاده در باتری ها و دستگاه های الکتریکی امکان پذیر می کند.
فیلاتوف می گوید: “در حال حاضر ، بزرگترین مشكل این استفاده مقدار كم فلز انتقالی – مس – در ساختار بلوری ماده معدنی است.”
“این می تواند با سنتز ترکیبی با همان ساختار پتروویت در آزمایشگاه حل شود.”
یافته ها در گزارش شد مجله کانی شناسی.
این مقاله در ابتدا توسط ScienceAlert. مقاله اصلی را بخوانید اینجا.
منبع: khabar-mojo.ir