[ad_1]
بر اساس مطالعه جدید ، یک رودخانه عظیم زیرزمینی که با ذوب شدن یخ تغذیه می شود ، می تواند در حالت تاریکی ابدی و در زیر سطح گرینلند جریان داشته باشد.
این رودخانه فرضی با نام مستعار “رودخانه تاریک” – اگر واقعاً وجود داشته باشد ، یعنی. – می تواند 1000 کیلومتر (620 مایل) امتداد داشته باشد ، از عمق داخلی گرینلند تا فیورد پترمن در شمال غربی کشور ادامه یابد.
مدل ورقه یخی کریستوفر چمبرز از دانشگاه هوکایدو در ژاپن می گوید: “نتایج با یک رودخانه طولانی زیر یخچال سازگار است ،” اما هنوز عدم اطمینان قابل توجهی وجود دارد.
این عدم اطمینان در بخش عمده ای از شکاف های قابل توجه در داده های راداری حاصل از بررسی های هوایی بر روی صفحه یخی گرینلند نشات می گیرد ، که در طول سال ها نمایهای پراکنده ای از آنچه به نظر می رسد یک سیستم دره غول پیکر یخبندان است که در قسمت های زیادی از گرینلند کشیده شده است ، نشان می دهد.
مطالعات متعدد در طی چند دهه گذشته نشان داده است که چنین سنگرها ، دره ها یا “مگاکانون ها” ممکن است در محیط زیر یخبندان پنهان باشد ، و همچنین نشان می دهد که ممکن است آب مایع به پایین ویژگی ها سرازیر شود.
به دلیل شکاف داده ها – با توجه به کمبود نقشه برداری هوایی از این خطوط عمیق – مشخص نیست که آیا همه دره ها در یک رودخانه پر پیچ و خم متصل هستند یا فقط بخشهایی از پدیده های غیر مرتبط ، چه رسد به اینکه چگونه آب می تواند در آنجا پایین بماند.
چمبرز گفت: “ما نمی دانیم در صورت وجود چقدر آب می تواند از طریق دره جریان داشته باشد و آیا واقعاً در فیورد پترمن بیرون می آید یا یخ زده است یا در طول مسیر از دره فرار می کند.”
در مطالعه جدیدی که به عنوان “آزمایش فکری” طراحی شده بود ، چمبرز و تیمش احتمال فرضی را در مورد شکافتن دره به قطعات منفرد و جریان مداوم در رودخانه ای طولانی بررسی کردند.
آنها می گویند ، چنین احتمالی قابل قبول است ، با توجه به اینکه تقسیم بندی در مدل سازی قبلی ممکن است یک توهم باشد – افزایش فانتوم ناشی از مدل سازی گمراه کننده در داده های کمیاب به جای ویژگی های سرزمینی.
نویسندگان در گزارش جدید خود نوشتند: “این افزایش در جایی رخ می دهد که داده ها برای پر کردن شکاف بین جایی که رادار داده های قابل اعتماد را درگیر می کند ، اتفاق می افتد.” “این نشان می دهد که بالا آمدن دره ممکن است واقعی نباشد.”
در مدل سازی جدید ، محققان اظهار داشتند که رودخانه تاریک در واقع یک ویژگی پیوسته است. بر اساس این سناریو ، شبیه سازی ها فرض می کنند که آبراه از مرکز گرینلند به دریا می رود ، در حالی که آب مایع در یک مسیر مداوم جریان دارد.
این تیم نوشت: “در طول جاده ، جاده دره به تدریج از یک شیب سطح یخ پیشروی می کند ، که منجر به کاهش فشار ورق یخ می شود ، که می تواند اجازه دهد آب در مسیر آن جریان یابد.”
در حالی که این یافته ها فعلاً فرضی باقی مانده است ، محققان معتقدند که ممکن است روزی بررسی های هوایی آینده بتواند شبیه سازی ها را تأیید کند.
در این صورت ، این نه تنها به ما واقعیت رودخانه تاریک را نشان می دهد ، بلکه همچنین به این معنی است که ما به سطح جدیدی از توانایی برای مدل سازی رفتار یخ گرینلند رسیده ایم – جسمی بسیار پیچیده و مرموز که انتظار می رود تأثیر زیادی در افزایش سطح دریا دارد.
یافته ها در گزارش شد کریوسفر.
این مقاله در ابتدا توسط ScienceAlert. مقاله اصلی را بخوانید اینجا.
[ad_2]
منبع: khabar-mojo.ir