طبق مطالعه جدید ، حدود 11000 سال پیش ، شکارچیان عصر حجر از استخوان انسان سلاح های تیز درست کردند.
این شکارچیان جمع آور در ساکن داگرلند زندگی می کردند اکنون یک منطقه زیر آب در دریای شمال است که اروپا و انگلیس را به هم پیوند داد. در پایان آخرین عصر یخبندان ، هنگامی که سطح دریا کمتر شد ، گله های حیوانات و انسانها در آن زندگی می کردند. اگرچه این افراد مدتهاست که ناپدید شده اند ، اما مصنوعاتی از فرهنگ آنها ، از جمله سلاح های استخوانی ، اغلب به سواحل هلند صادر می شود.
تجزیه و تحلیل 10 مورد از این سلاح های استخوانی نشان می دهد که هشت اسلحه توسط آنها تراشیده شده است گوزن قرمز (Cervus elaphus) استخوان و شاخ ، و دو تا از استخوان انسان ساخته شده است. محقق اصلی ، جوآن دکر ، دانشجوی باستان شناسی از دانشگاه لیدن در هلند ، به Live Science گفت: “ما انتظار داشتیم تعدادی گوزن پیدا کنیم ، اما مردم؟ حتی در رویاهای وحشیانه من نبود که افرادی در میان آنها باشند.”
متصل: 25 کشف وحشتناک باستان شناسی
رمز و راز این است که چرا این سلاح ها که به عنوان نوک خاردار شناخته می شوند ، از استخوان انسان تراشیده شده اند. دكر گفت ، تیم تحقیق نمی توانست دلیل عملی را در نظر بگیرد – دسترسی به استخوان های انسان احتمالاً دشوار بود (برخلاف بقایای گوزن) و استخوان انسان ماده خوبی برای ساخت سلاح های تیز نیست – شاخ گوزن بسیار بهتر است.
در عوض ، “احتمالاً قوانینی فرهنگی در مورد اینکه چه گونه هایی برای تولید لکه خاردار استفاده کنند وجود داشت.” “ما فکر می کنیم این یک انتخاب آگاهانه بود … [that had to do] با معانی و معاشرتهایی که مردم با آنها داشتند [deceased] مردم به عنوان نمادها. “
استخوان عمیق
تقریباً 1000 سلاح استخوانی داگرلند شناخته شده است که به نام بانک داگر در همان حوالی ، منطقه ای کم عمق که در قرون وسطی در میان قایق های ماهیگیری هلندی به نام دگر شناخته شده ، نامگذاری شده است. محققان گفتند ، برخی از این نقاط خاردار کوچک ، حدود 9 سانتی متر طول دارند ، اما برخی دیگر طولانی ترند. دکر گفت ، نوک های خاردار را می توان مانند نیزه انداخت ، مانند تیر کمان یا رانش نیزه شلیک کرد. روش هرچه باشد ، علائم و ترک های برخورد در نوک آنها نشان می دهد که آنها با سرعت بالا با اهداف برخورد کرده اند ، تحقیقات قبلی پیدا شد
دکر افزود ، این مصنوعات سالهاست که در ساحل در هلند ریخته می شود ، اما در دهه های اخیر با آغاز لایروبی بستر دریا برای کمک به تقویت خط ساحلی ، تعداد کشفیات تسریع شده است.
قدمت رادیوکربن نشان می دهد که این سلاح های استخوانی بین 11000 تا 8000 سال قدمت دارند ، در دوران سنگ سنگی سنگی یا میانه سنگی ، دکر و همکارانش کشف کردند. با تجزیه و تحلیل منحصر به فرد کلاژن پروتئین ها در هر استخوان ، تیم انواع هر سلاح را تعیین کرد. سرانجام ، با مطالعه تغییرات یا ایزوتوپ های کربن و نیتروژن در هر یک از استخوان ها ، تیم یاد گرفت که تعجب آور نیست که گوزن ها رژیم گیاهخوار دارند ، در حالی که این دو نفر حیواناتی را می خورند که در خشکی و آب شیرین زندگی می کنند.
متصل: بازگشت به عصر حجر: 17 مرحله اساسی در زندگی پارینه سنگی
دکر متذکر شد که تحقیقات وی اندک بوده و تنها تجزیه و تحلیل های بزرگتر می تواند نشان دهد که سلاحهای استخوانی انسان در Mesolithic Dogerland چگونه رایج بوده اند. وی همچنین گفت که مشخص نیست که آنها از کدام استخوان تشریحی ناشی شده اند ، اما یکی از استخوان های بلند پا یا بازو با توجه به اندازه سلاح ها احتمالاً بهترین عملکرد را خواهد داشت.
دکر گفت ، یک چیز واضح است: این استخوان ها بلافاصله پس از مرگ مرد تراشیده شده اند ، زیرا برش استخوان های تازه انسان بسیار آسان تر از استخوان های خشک و شکننده است.
دکر گفت ، اگرچه “استفاده از استخوان انسان برای ابزارهای استخوانی بسیار نادر است” ، اما بی سابقه نیست. جنگجویان از گینه نوبه عنوان مثال ، او از خنجرهایی استفاده کرد که از استخوان ران انسان ساخته شده اند ، اما فقط توسط افراد بسیار مهم ساخته شده است.
مطالعه جدید در شماره فوریه 2021 منتشر شد. مجله علوم باستان شناسی: گزارش ها.
در اصل در Live Science منتشر شده است.
منبع: khabar-mojo.ir