دانشمندان قطعه ای قدیمی از اقیانوس آرام را شناسایی کرده اند – بقایای باستانی بستر باستان آن – که صدها مایل زیر چین کشیده می شود و آن را به پایین در منطقه انتقالی گوشته زمین می کشند.
این صفحه سنگی که روزی در کف اقیانوس آرام قرار داشت ، یادگاری از لیتوسفر اقیانوسی است که بیرونی ترین لایه سطح زمین است و از پوسته و قسمتهای سخت خارجی گوشته فوقانی تشکیل شده است.
با این حال ، لیتوسفر همیشه برای لذت بردن از چشم اندازهای بالا طراحی نشده است. لایه سطحی فوقانی از چندین صفحه تکتونیکی تکه تکه تشکیل شده است که به آرامی حرکت می کنند و به سمت سطح زمین حرکت می کنند و هر از گاهی با یکدیگر برخورد می کنند.
در طی این برخوردها ، یک فرایند زمین شناختی به نام فرورانش ممکن است رخ دهد ، که در آن یک صفحه زیر لایه دیگر به مناطق فرورانش مجبور می شود و در نهایت بیشتر و بیشتر در سیاره فرو می رود.
در یک مطالعه جدید ، دانشمندان چین و ایالات متحده قبلاً شاهد این پدیده حماسی بوده اند که در اعماق بیشتری از آنچه مشاهده شده رخ می دهد.
پیش از این ، دانشمندان صفحات فرورانش را ثبت کرده اند که مرزها را در عمق حدود 200 کیلومتری (حدود 125 مایل) کاوش می کنند.
اکنون ، به لطف یک شبکه غول پیکر متشکل از بیش از 300 ایستگاه لرزه نگاری در شمال شرقی چین گسترش یافته است ، محققان توانسته اند این رویداد را در نقطه بسیار پایین تر مشاهده کنند ، و قسمت هایی از صفحه زمین ساختی را که قبلا در زیر اقیانوس آرام قرار داشت و به وسط منطقه انتقال دشت گوشته رانده شده است ، به تصویر می کشد. ، در اعماق بین 410-660 کیلومتری (254-410 مایل) زیر سطح زمین.
برای تفسیر دال غرق شدن ، تیم دو وقفه سرعت لرزه ای را شناسایی کرد ، مناطقی که در زیر زمین قرار دارند ، جایی که امواج لرزه ای با ناهنجاری مواجه می شوند. در این حالت ، دو ناهنجاری پیدا شد که به گفته تیم ، هم به بالا و هم پایین دال مربوط است.
کی فو چن ، متخصص ژئوفیزیک ، از آکادمی علوم چین ، گفت: “بر اساس تجزیه و تحلیل های دقیق زمین لرزه ای ، شکست فوق به عنوان شکست موهو در تخته زیرزمین تفسیر شد.
“اختلال پایین تر احتمالاً به دلیل ذوب شدن جزئی آدنوسفر زیر صفحه در شرایط هیدروژن در قسمت دریایی صفحه است.”
در حالی که فرورانش صفحه در فرآیندی زیر چین دیده می شود ، خود منطقه فرورانش در شرق قرار دارد و صفحه در زاویه ای با زاویه نسبتاً کم عمق 25 درجه پایین قرار دارد.
فنگلین نیو ، زلزله شناس از دانشگاه رایس گفت: “ژاپن جایی است که صفحه اقیانوس آرام به عمق حدود 100 کیلومتری برسد.”
با تشکر از تصویر جدید ، دانشمندان درک بهتری از آنچه که یک صفحه فرورانش شده هنگام رسیدن به آن قسمت از منطقه گذار اتفاق می افتد ، می گیرند ، از جمله اینکه چگونه تغییر شکل می یابد و چه مقدار آب از پوسته اقیانوسی خود از دست می دهد.
نیو می گوید: “بسیاری از تحقیقات نشان می دهد که صفحه واقعاً در ناحیه انتقال گوشته تغییر شکل می دهد ، نرم می شود ، بنابراین به راحتی تغییر شکل می یابد.”
“ما هنوز در حال بحث و بررسی هستیم که آیا این آب در این عمق کاملاً جدا می شود یا خیر. شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد مقداری از آب درون بشقاب باقی می ماند تا خیلی عمیق تر شود.”
یافته ها در گزارش شد علوم زمینی.
این مقاله در ابتدا توسط ScienceAlert. مقاله اصلی را بخوانید اینجا.
منبع: khabar-mojo.ir