قرار دادن مواد غذایی در دسته ها یک کار پیچیده است. گوجه فرنگیها و آووکادو آنها مانند میوه ها رشد می کنند اما طعم آنها مانند سبزیجات است. خربزه در واقع توت است ، بادمجان هم. و اگر آنقدر سخت نبود که ببلعیم ، معلوم می شود که اکثر “آجیل” هایی که دوست داریم بخوریم اصلاً آجیل نیستند.
بادام ها، پسته، بادام زمینی، فرنی و حتی اسپند – همه آنها فقط خود را به عنوان آجیل درآورده اند. چطور اینقدر اشتباه فهمیدیم؟ مسئله این است که خریداران و گیاه شناسان در مورد آجیل بسیار متفاوت فکر می کنند.
مصرف کنندگان در حال بررسی موارد موجود در قفسه مواد غذایی هستند. اگر غذای بسته بندی شده با چوب کوچک ، گرد ، طبیعی ، خشک و ترد باشد ، احتمالاً آن را آجیل می نامیم. اما یک گیاه شناس کل گیاه را بررسی می کند. جودی گرنستدت ، دانشمند گیاهان از دانشگاه کالیفرنیا ، دیویس ، به لایو ساینس گفت: یک مهره گیاهی واقعی یک میوه خشک است که یک دانه آن در یک دیواره سخت و غیرقابل تقسیم تخمدان محصور شده است. پوسته بیرونی سخت یک گردو واقعی به خودی خود باز نمی شود – گردو ، شاه بلوط ، فندق و بلوط را در نظر بگیرید.
متصل: چرا میوه های موز و توت فرنگی اینگونه نیستند؟
با این حال ، تقریبا تمام “آجیل” های دیگر برش نمی خورند. گرنستد گفت ، به عنوان مثال ، بادام زمینی معمولاً دو دانه دارد و به راحتی باز می شود. همانطور که در غلاف رشد می کنند ، از نظر فنی نیز وجود دارند حبوبات، خانواده ای از گیاهان که میوه های خود (غالباً لوبیا) را در غلاف تولید می کنند و اشتراکات بیشتری با نخود برفی دارند تا مغزهای واقعی.
از طرف دیگر بادام ، بادام هندی و اسپند ، در واقع دانه هایی در یک میوه سنگی یا سنگی است. به جای پوسته بیرونی سخت یک گردوی واقعی ، سنگ دارای یک لایه بیرونی گوشتی است که گودالی را در بر گرفته است که حاوی دانه ها است ، درست همانطور که گیلاس یا هلو این کار را می کند. دانه های بادام به میوه ای سبز و گوشتی تبدیل می شوند و بادام هندی از سیب بادام زمینی سبز ، قرمز و زرد ظاهر می شود. برای بسیاری از سنگها ، ما میوه آبدار را می خوریم و سنگ را دور می ریزیم ، اما برای سنگهای شبیه مغز ، عکس این عمل را انجام می دهیم: لایه بیرونی را که پوسته نیز نامیده می شود ، بر می داریم و دانه های داخل سنگ را می خوریم.
آجیل برزیلی لوبیا یا چاله نیست. تقریباً میان وعده های 1.5/3 اینچی (3.8 سانتی متری) از آجیل واقعی رد می شوند ، زیرا طبق گفته 10 تا 25 نوع آنها در داخل غلاف رشد می کنند باغ گیاه شناسی نیویورک. غلاف گرد و چوبی مانند – وزن آن 4 تا 6 پوند است. (1.8 تا 2.7 کیلوگرم) – هنگامی که بالغ می شود و جوندگان معمولاً ظاهر سالم آن را می خزند و به گسترش دانه ها کمک می کنند ، به زمین می افتد.
جرنشتت گفت ، اگر ما نیاز به دقت بیشتری از نظر گیاه شناسی قفسه های فروشگاه های مواد غذایی داشته باشیم ، علائمی برای “دانه های بادام” ، “دانه های برزیل” و “لوبیا بادام زمینی” وجود دارد که در نزدیکی نخود قرار دارند تا به مغزها. وی گفت ، اما تغییر نام اکنون هم برای مصرف کنندگان و هم برای گیاه شناسان دشوار است. اکثر مصرف کنندگان کاملاً با ایده آشپزی خود درباره یک مغز سازگار هستند و برخی از زبان فنی گیاه شناسان به دانشمندان کلاسیک مانند ارسطو برمی گردد. گرنشتت گفت: “من فکر می کنم ما با این مسئله گیر کرده ایم.”
در اصل در Live Science منتشر شده است.
منبع: khabar-mojo.ir