نوامبر ، یازدهمین ماه سال ، در واقع نام خود را از کلمه لاتین برای عدد نه گرفته و از این نظر بی نظیر نیست. سپتامبر ، اکتبر و دسامبر بر اساس اعداد رومی هفت ، هشت و 10 نامگذاری شده اند. قبل از ژوئیه و آگوست ، آنها Quintilis و Sextilis به معنی ماه های پنجم و ششم نامیده می شدند ، قبل از اینکه به ژولیوس سزار و جانشین او آگوستوس تغییر نام دهند. پس چرا این اسامی به مدت دو ماه ناپدید شده اند؟
دو نظریه وجود دارد. اولین مورد باعث می شود شما باور کنید که پیش از این فقط 10 ماه در تقویم رومی وجود داشته است. در برهه ای از زمان ، هنگامی که ظاهراً به 12 تغییر یافت ، رومی ها ژانویه و فوریه را در ابتدای سال اضافه کردند و 10 ماه دیگر و نام آنها را از دوره آواره کردند. دومین باور شما را بر این باور خواهد داشت که همیشه 12 ماه وجود داشته است ، اما سال جدید اول مارس بود و آخرین ماه سال فوریه است. اما برای دهه ها و قرن ها ، طی یک سری تغییرات بوروکراتیک و سیاسی ، تعطیلات سال نو به سادگی از تقویم فاصله گرفت تا اینکه در اول ژانویه به زمین نشست.
آملیا کارولینا اسپاراوینا فیزیکدان دانشگاه پلی تکنیک تورین در ایتالیا است و برای ترسیم مراحل دقیق ماه در تقویم های روم باستان تحقیقات باستان شناسی-نجومی انجام داده است. او کاملاً در اردوی 10 ماهه حضور دارد. جالب است که در این نظریه ، 10 ماه دیگر طولانی نبود – رومی ها به راحتی زحمت نمی کشیدند که روزهایی را که اکنون ژانویه و فوریه می نامیم ، اندازه گیری یا اندازه گیری کنند ، زیرا در این ماه ها کشاورزی و تقویم ها در این زمینه کم یا بسیار کم است. زمان در درجه اول برای کشاورزان طراحی شده است. وی به لایو ساینس گفت: “پس از گذر از زمستان ، سال با ماریوس آغاز شد.”
متصل: چرا روم سقوط کرد؟
اما رومی ها سازمانی شناخته شده بودند ، پس چرا دو ماه جدید معرفی می کنیم و فقط این واقعیت را نادیده می گیریم که بسیاری از ماه های دیگر آنها دیگر معنی ندارد؟ خوب ، ممکن است پاسخ این باشد که کنوانسیون های نامگذاری در آن زمان کمی باتلاق سیاسی بودند – بسیاری از افراد در قدرت سعی کردند نام ماه ها را تغییر دهند تا خاستگاه خود را غنی کنند. به عنوان مثال ، امپراطور کالیگولا تلاش کرد تا سپتامبر را به احترام پدرش به یک ژرمنیکوس تبدیل کند ، اسپاراوژینا گفت. امپراطور دومیتیان نیز تلاش کرد و سعی کرد اکتبر را به دومیتانوس تبدیل کند.
اما هیچ یک از اینها تأثیر وحشتناکی بر افکار عمومی روم نگذاشت ، که کاملاً محافظه کارانه ظاهر شد و بخاطر تغییر و تحولات تغییر خوبی ایجاد نکرد. اسپاراویینا گفت: “این تغییرات نامی به وضوح مدت کوتاهی به طول انجامید.” این انزجار از تغییر منطقی است – به هر حال ، بسیاری از ما امروز هنوز با تغییر روش اندازه گیری مسائل مخالف هستیم. سیستم متریک به دور از جهانی است – و ممکن است تا حدی توضیح دهد که چرا مقامات هنگام معرفی ژانویه و فوریه سیستم نامگذاری را تغییر ندادند.
با این حال ، همه این داستان را خریداری نمی کنند.
پیتر هسلین ، استاد گروه کلاسیک و تاریخ باستان در دانشگاه دورهام در انگلستان ، گفت: “من شخصاً فکر می کنم تهیه یک تقویم که فقط دو ماه پشت سر بگذارد و شکافی داشته باشد که هیچ کس زحمت آن را نگذاشته باشد ، عجیب است.” . در واقع این تئوری ده ماهه توسط متفکران متأخر رومی ارائه شد که ترتیب ماهیت خود را بدون معنی می دانستند. هسلین گفت: “برخی از دانشمندان مدرن موافقت می كنند و می گویند كه این اتفاق حتما رخ داده است زیرا رومی ها چنین گفته اند. اما برخی دیگر بدبین ترند زیرا همه چیز كمی عجیب به نظر می رسد.”
در عوض ، هسلین می گوید که احتمالاً همیشه 12 ماه در تقویم رومی وجود داشته است. پیش از سال نو ، در مارس به طور گسترده ای جشن گرفته می شد ، اما سایر نهادهای بوروکراتیک امپراتوری روم از ژانویه به عنوان آغاز سال کار می کردند. حتی امروز بسیاری از کشورها مانند ایالات متحده سال مالیاتی متفاوتی با تقویم عمومی دارند. وی گفت: “كنسول های روم دوره كار خود را به عنوان مثال در اول ژانویه آغاز كردند ، بنابراین اگرچه مارس آغاز عموم مردم به حساب می آمد ، اما سال سیاسی از ژانویه آغاز شد ، بنابراین تا زمانی كه آن را پاك نكردند كمی نامرتب بود.” حدس و گمان است ، اما من فکر می کنم که یک سری از تغییرات تدریجی آهسته هنگام عقب رانده شدن سال نو مارس رخ داده است.
طبق محاسبه هسلین ، از آنجا که تغییر به تدریج اتفاق افتاد ، هیچ کس در آن زمان توجه زیادی را متوجه نشد. قرن ها بعد ، روشنفکران رومی سعی کردند توجیه کنند که چرا نام ماه ها معنی ندارد. پاسخ او ، به گفته وی ، غلط بود و نتیجه گرفت که باید 10 ماه در یک زمان وجود داشته باشد.
در اصل در Live Science منتشر شده است.
منبع: khabar-mojo.ir