یک مطالعه جدید نشان داده است که مه پوشاننده پلوتو ممکن است از بلورهای یخ با قلب سیانور تشکیل شده باشد.
مه که از ذرات ریز گرد و غبار ، دود ، یخ و سایر مواد تشکیل شده است ، مخصوص کره زمین نیست – دانشمندان مهی را در اطراف مریخ ، زهره ، زحل و مشتری کشف کرده اند.
مه نیز به سیارات محدود نمی شود. بزرگترین ماه زحل ، تیتان ، تنها قمری که ابر دارد ، مانند غبار مهتابی روی زمین پوشیده از غبار غلیظ نارنجی است. فضاپیمای ویجر 2 ناسا نیز در جو بزرگترین ماه نپتون ، تریتون ، مه پیدا کرد.
متصل: پلوتو و تایتان به طرز شگفت انگیزی مبهم هستند ، اما دانشمندان در مورد دلیل آن ترد هستند
ماموریت New Horizons ناسا ، که در سال 2015 از پلوتو پرواز کرد ، به طور غیر منتظره ای نشان داد که پلوتو همچنین مه دارد که سطح یخ زده سیاره کوتوله را در آغوش گرفته است. از آنجا که پلوتو ، تیتان و تریتون جهان های یخی با جو غنی از نیتروژن ، متان و مونوکسیدکربن هستند ، محققان تصور کردند همه آنها می توانند انواع مشابه مه داشته باشند.
تحقیقات قبلی نشان داده بود که مه تایتان نتیجه اشعه ماورا بنفش خورشید است که باعث واکنش های شیمیایی در فضای فوقانی ماه یخ می شود. آنها ترکیبات آلی ساده ای ایجاد کردند که همچنان به تشکیل مولکول های آلی بزرگتر و پیچیده تر کمک می کنند.
با این حال ، دانشمندان اکنون کشف کرده اند که سحابی پلوتو و تریتون ممکن است منشا significantly قابل توجهی متفاوت از تیتان داشته باشد.
نویسنده اصلی ، Panayotis Lavas ، دانشمند سیاره ای در دانشگاه Reims Champagne-Ardenne در ریمس ، فرانسه ، به Space.com گفت: “اگرچه Titan و Pluto بسیار شبیه به هم هستند ، اما ویژگی های مه آنها می تواند به شدت متفاوت باشد.”
وقتی محققان مدل های رایانه ای تشکیل مه را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند ، دریافتند که اگر همان واکنشهای شیمیایی در زمان کار تیتان روی پلوتو رخ دهد ، آنها فقط می توانند نیمی از ذرات مه را که کارهای قبلی در این سیاره کوتوله پیدا کرده بودند ، ایجاد کنند. (از آنجا که جو پلوتو تقریباً 175 درجه فارنهایت یا 80 درجه سانتیگراد از تایتان سردتر است ، شیمی جوی آن کندتر است).
در یک مطالعه جدید ، لاواس و همکارانش اظهار داشتند که ، همانند تیتان ، نور خورشید باعث ایجاد واکنشهای شیمیایی در جو بالای پلوتو می شود و ترکیبات ساده ای مانند سیانید هیدروژن ، یک مولکول تشکیل شده از یک هیدروژن ، یک کربن و یک اتم نیتروژن تشکیل می دهد. مدل های آنها نشان می دهد که سیانید هیدروژن ممکن است یخ بزند و ذرات کوچک یخ تشکیل دهد.
با نشستن این ذرات یخ میکروسکوپی به دلیل جاذبه ، گازهای دیگری برای پوشاندن آنها در اطراف این دانه ها متراکم می شوند. به همین ترتیب ، ذرات مه پلوتو می تواند بیشتر از انواع بستنی ها ساخته شود ، نه از ترکیبات آلی پیچیده تر مانند تایتان. دانشمندان خاطرنشان کردند ، اندازه ، مقدار و توزیع جو این دانه های یخ در مدل های رایانه ای همزمان با مه موجود در پلوتو است.
محققان می گویند ، علاوه بر این ، این ذرات یخ پلوتو باید کمتر از ذرات مه تیتان با انرژی خورشیدی ورودی ارتباط برقرار کنند. لاواس گفت ، به همین ترتیب ، آنها باید نقش كمتری در كنترل گرمای جو پلوتو داشته باشند.
درمورد تریتون ، چون فضای آن حتی از پلوتو سردتر است ، دانشمندان خاطرنشان می کنند که مه آن باید حتی بیشتر یخبندان باشد.
لاواس گفت: “این مقایسه تیتان ، پلوتو و تریتون تفاوت های مهمی را در سازوكارهای ایجاد مه در جو سیارات برجسته می كند.”
دانشمندان به طور جزئی یافته های خود را در 21 دسامبر سال 2020 در مجله Nature Astronomy به صورت آنلاین فاش کردند.
Charles K. Choi را در توییترcqchoi دنبال کنید. ما را در Twitter @ Spacedotcom و در Facebook دنبال کنید.
منبع: khabar-mojo.ir