[ad_1]
کرم های دریایی غول پیکر دریایی که حدود 20 میلیون سال پیش زندگی می کردند طعمه های خود را با پریدن از تونل های زیرزمینی به کف دریا کاشتند و فسیل های جدیدی از تایوان را نشان داد
این کرم های هیولا ممکن است اجداد تله های کرم Bobit مدرن باشندیونس افرودیتوئیس) ، که در سوراخهای زیر کف اقیانوس پنهان می شود و طول آن می تواند به 3 متر برسد. محققان اخیراً گزارش دادند که بر اساس شواهد فسیلی از تایوان ، سوراخهای کرمهای باستانی L شکل بوده و حدود 7 فوت (2 متر) طول و 0.8 تا 1.2 اینچ (2 تا 3 سانتی متر) قطر دارند. مطالعه جدید
بدن نرم چنین کرم های باستانی به ندرت در فسیل ها حفظ می شود. اما دانشمندان ردپاهای فسیل شده را پیدا کرده اند که به آنها ردپای فسیل های باقی مانده توسط کرم ها نیز گفته می شود. برخی از این زخم ها احتمالاً هنگام کشیدن طعمه به فناشان ایجاد شده اند. بر اساس این مطالعه ، محققان صدها مورد از این برداشت ها را برای بازسازی تونل کرم ، اولین اثر شناخته شده از فسیل های شکارچی کمین جمع آوری کرده اند.
متصل: این هیولاهای عجیب دریایی زمانی بر اقیانوس حاکم بودند
کرم های بابیت ، چند شاخه یا کرم های مویی هستند که از سال های اولیه وجود داشته اند دوره کامبرین (حدود 543 میلیون تا 490 میلیون سال پیش) ، و عادت های شکار آنها سریع و “دیدنی” است ، دانشمندان می نویسند. کرم های سوسک مدرن تونل های طولانی می سازند تا بدن آنها را در خود جای دهد. آنها در داخل پنهان می شوند و سپس می پرند تا طعمه های بین فک خود را بگیرند و موجود جنگنده را برای خوردن به لانه زیرزمینی می کشانند. این “وحشت از زیر” طعمه خود را با انبردست تیز – گاهی اوقات آنها را از وسط برش می زند – سوراخ می کند و سپس سموم را تزریق می کند تا هضم طعمه را تسهیل کند ، مطابق با اقیانوس اسمیتسونیان.
محققان 319 اثر فسیل شده از تونل ها را در شمال شرقی تایوان بررسی کرده اند. از این آثار آنها جوراب های باریک و باریکی را که شبیه کرم های باتجربه و مدرن بابی هستند ، بازسازی کرده اند. بر اساس مطالعه ، جزئیات حفظ شده در سنگ بیشتر نشان می دهد که چه تعداد کرم درنده باستانی می توانند از این گودال ها استفاده کنند.
در این مطالعه آمده است: “ما فرض می كنیم كه حدود 20 میلیون سال پیش ، در مرزهای جنوب شرقی قاره اوراسیا ، كرم های باستانی بیور ، پیش بینی كمین برای غذای گذرا ، در بستر دریا استعمار كردند.” با نزدیک شدن طعمه ، کرم ها از سوراخ های خود منفجر می شوند و طعمه را می گیرند و به داخل رسوب می کشند. دانشمندان نوشتند: “در زیر بستر طعمه ناامید کننده برای فرار فرار می کند ، که رسوبات اطراف سوراخ را بیشتر مختل می کند”.
همانطور که کرم های باستانی با طعمه متزلزل به عمق بیشتری در تونل خود عقب می کشند ، این مبارزه رسوبات را به حرکت در می آورد و “ساختارهای جداگانه ای مانند پر را ایجاد می کند که در مسیرهای فسیلی حفظ می شوند. محققان همچنین جیب های غنی از آهن را در مناطق آشفته نزدیک بالای تونل ها پیدا کردند. آنها احتمالاً پس از تقویت کرم ها با دیواره های آسیب دیده با لایه های مخاط چسبنده ظاهر می شوند.
اگرچه هیچ بقایای کرم فسیل شده پیدا نشده است ، دانشمندان جنس و گونه جدیدی را شناسایی کرده اند ، پننیکوس خوب؛ برای توصیف حیوانات باستانی بر اساس اشکال متمایز سوراخ های آنها.
رفتار احتمالی ایجاد کننده تونل ها “یک مبارزه مرگ و زندگی بین یک درنده و طعمه را ثبت می کند و به طور غیر مستقیم شواهدی از [a] اكوسيستم سرخپوشان متنوع تر و سالم تر از آن است كه فقط از داده هاي فسيلي و رديابي شود. “نويسندگان اين مطالعه گفتند.
یافته ها به صورت آنلاین در 21 ژانویه در ژورنال منتشر شد گزارش های علمی.
در اصل در Live Science منتشر شده است.
[ad_2]
منبع: khabar-mojo.ir