میلیون ها تن کربن و متان آلی در زیر اقیانوس منجمد شمالی ذوب شده و به سطح نشت می کنند. و تغییرات آب و هوایی می تواند این نسخه را تسریع کند گازهای گلخانه ای، تحقیقات جدید نشان می دهد.
کربن متصل شده در مواد آلی و متان (یک اتم کربن متصل به چهار اتم هیدروژن) در حال حاضر در یخ زدگی زیر آب محصور شده است ، که رسوبی منجمد است که تا پایان عصر یخبندان پارینه سنگی حدود 1800 تا 1400 سال با 390 فوت (120 متر) آب دریا پوشانده شده است. ، طبق سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS) سیده سارا سیدی ، دانشجوی دکترای گروه علوم گیاهی و حیات وحش در دانشگاه گیاهان بریگام یانگ در سالت لیک سیتی ، گفت: بیشتر یخ زدگی های زیر آب در فلات قاره در زیر اقیانوس منجمد شمالی است.
سیدی افزود: از آنجا که این رسوب در چنین مکانی غیرقابل دسترس است ، داده های نامشخص کمی در مورد دفن کربن و متان و سرعت نشت این گازها از بالا به اقیانوس و جو وجود دارد.
متصل: 6 اثر غیرمنتظره تغییر آب و هوا
مقداری دانشمندان این مخزن گاز گلخانه ای را یک بمب ساعتی در نظر بگیرید که می تواند ناگهان در جو منفجر شود و فاجعه آب و هوایی ایجاد کند. اما سیدی و همکارانش سناریوی متفاوتی را ارائه می دهند: این گازها به جای انتشار ناگهانی ، برای قرن ها به آرامی و به طور مداوم از یخ زدایی دائمی جریان می یابند. ساخته دست بشر تغییر اقلیم هنوز هم می تواند با سرعت بخشیدن به سرعت انتشار ، وضعیت را بدتر کند ، اما این شتاب برای قرن ها ، نه دهه ها یا سال ها اتفاق خواهد افتاد.
سیدی به لایو ساینس گفت: “هنوز هم تصمیماتی که امروز می گیریم نحوه تأثیرگذاری را تغییر می دهد.”
در مطالعه جدید خود ، 22 دسامبر در ژورنال منتشر شده است نامه هایی برای تحقیقات محیطی، تیم تلاش کرد تا با استفاده از تمام داده های موجود قطعات موجود ، تصویری جامع از یخ زدگی زیر آب جمع آوری کند. آنها همچنین از 25 دانشمند دائمی یخ زدگی خواستند تا با استفاده از تجربیات خود میزان کربن آلی را در هر لایه خاص از یخ زدگی زیر آب پنهان کنند. تیم با تهیه دیدگاه های خود ، تصویر دقیق تری از اکوسیستم را به عنوان یک کل تهیه کردند و تخمین زدند که در حال حاضر یخ زدایی حاوی حدود 60 میلیارد تن متان و 560 میلیارد تن (508 متر تن) کربن آلی است.
آنها تخمین می زنند که هر ساله حدود 140 میلیون تن (128 متر تن) دی اکسید کربن و 5.3 میلیون تن (4.8 متریک تن) متان از یخ زدایی در جو آزاد می شود. این تقریباً برابر با اثر کربن اسپانیا است ، طبق بیانیه ای. با این حال ، به دلیل کمبود داده ها ، این برآورد انتشار هنوز بسیار نامشخص است ، نویسندگان خاطرنشان می کنند.
نویسندگان همچنین نتیجه گرفتند که بیشتر این انتشار گازهای گلخانه ای بجای اینکه به طور عمده توسط فعالیتهای اخیر انسانی هدایت شود ، پس از آخرین حداکثر یخبندان ، زمانی که ورقه های یخ در بالاترین حد خود بودند ، شروع شد. با این حال ، تغییرات انسانی هنوز هم می تواند منجر به این انتشارات شود “در چند صد یا هزار سال” ، آنها می نویسند.
در حقیقت ، طی 300 سال آینده ، کارشناسان انتظار دارند که در صورت ادامه روند انتشار کربن از فعالیتهای انسانی ، میزان انتشار گازهای گلخانه ای از یخ زدگی زیر آب به میزان قابل توجهی افزایش یابد. اگر میزان انتشار در قرن بیست و یکم افزایش یابد ، یخ زدایی چهار برابر بیشتر از گازهای گلخانه ای ساطع می کند تا اینکه در پایان سال جاری انتشار کاهش یابد و تا سال 2100 به صفر برسد.
در مشاغل عادی ، افزایش انتشارها طی چند قرن آینده افزایش می یابد ، اما هنوز برای ایجاد به اصطلاح “بمب متان” کافی نیست.
سیدی گفت: دانشمندان با نادیده گرفتن یخ زدگی زیردریایی در الگوهای تغییر اقلیم ، در محاسبه غلط میزان گازهای گلخانه ای منتشر شده در جو که ممکن است در جایی که اهداف کاهش انتشار را تعیین می کنیم ، تحریف شوند ، محاسبه می شوند. طی پنج تا ده سال آینده ، سیدی اظهار امیدواری کرد که تحقیقات بیشتر در مورد یخ زدگی زیر آب بتواند شکاف دانش ما را پر کند و اطمینان بیشتری در مورد میزان کربن واقعاً پایین – و میزان تولید آن فراهم کند. وی گفت ، عوامل دیگری مانند میزان پوشش یخ دریا نیز می تواند بر میزان نشت گاز به جو تأثیر بگذارد ، زیرا یخ می تواند به عنوان سقفی برای نگهداری گاز از پایین عمل کند.
در اصل در Live Science منتشر شده است.
منبع: khabar-mojo.ir