[ad_1]
جایی در داخل یک سیارک غول پیکر وجود دارد منظومه شمسیو سنگ بزرگی انداخت زمین.
شواهد این سنگ فضایی مرموز از یک شهاب سنگ الماس است که در سال 2008 بر فراز سودان منفجر شد.
ناسا متوجه 9 تن (8200 کیلوگرم) ، 13 فوت (4 متر) شد شهاب سنگ مدتها قبل از برخورد به این سیاره می رود و کاوشگران در صحرای سودان برای جمع آوری یک بقایای غنی غیرمعمول ظاهر می شوند. اکنون یک مطالعه جدید در مورد یکی از این شهاب سنگ ها نشان می دهد که ممکن است این شهاب سنگ از یک سیارک غول پیکر جدا شده باشد – یکی بیشتر یا کوچکتر از اندازه سیاره کوتوله سرس ، بزرگترین جسم کمربند سیارک.
متصل: 6 دلیل که نجوم شناسان به زندگی در مریخ امیدوار هستند
مانند حدود 4.6٪ از شهاب سنگ های زمین ، این یکی – معروف به Almahata Sitta (AhS) – از ماده ای ساخته شده است که به عنوان کندریت کربن شناخته می شود. این سنگ های سیاه حاوی ترکیبات آلی و همچنین مواد معدنی مختلف و آب هستند.
ترکیب معدنی این سنگ های کیهانی سرنخ هایی را برای “سیارک اصلی” که شهاب سنگ را به وجود آورده ارائه می دهد ، محققان در بیانیه ای گفتند.
ویکی همیلتون ، زمین شناس سیاره ای در م Instituteسسه تحقیقات جنوب غربی در بولدر ، کلرادو ، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: “برخی از این شهاب سنگ ها تحت سلطه مواد معدنی هستند که شواهدی از قرار گرفتن در معرض آب در دما و فشار کم را فراهم می کند.” “ترکیب شهاب سنگهای دیگر نشانگر گرم شدن در غیاب آب است.”
این تیم زیر میکروسکوپ نمونه ای از 50 میلی گرم (50 میلی گرم) AhS را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و دریافتند که این ماده از ترکیب معدنی منحصر به فردی برخوردار است.
این شهاب سنگ حاوی مجموعه ای غیرمعمول از مواد معدنی بود که در دما و فشارهای “متوسط” تشکیل می شد (بالاتر از آنچه در سیارک معمولی مشاهده می کنید ، اما کمتر از فضای داخلی سیاره). به طور خاص ، یک ماده معدنی ، آمفیبول ، برای ایجاد نیاز به تماس طولانی مدت با آب دارد.
آمفیبول به اندازه کافی در زمین گسترده است ، اما فقط یک بار در رد پایی از شهاب سنگ معروف به آلنده ، بزرگترین کندریت کربنی کشف شده است که در Chihuahua ، مکزیک ، در سال 1969 سقوط کرده است.
محتوای بالای آمفیبول در AhS نشان می دهد که این قطعه از یک سیارک والدی جدا شده است که قبلاً هرگز شهاب سنگهای زمین را ترک نکرده است.
محققان در مطالعه خود نوشتند و نمونه هایی که توسط سیارک های ریوگو و بنو از کاوشگرهای ژاپنی Hayabusa2 و OSIRIS-REx ناسا برگردانده شده اند ممکن است مواد معدنی کیهانی بیشتری را کشف کنند که به ندرت در شهاب سنگ ها ظاهر می شوند.
همیلتون گفت ، ممکن است برخی از انواع کندریت کربنی پس از غوطه ور شدن در جو زنده بمانند و این باعث می شود دانشمندان طعم کندریت را که ممکن است در فضا بیشتر باشد مطالعه نکنند.
وی گفت: “ما فکر می کنیم مواد کندریت کربن در منظومه شمسی بیش از آن است که توسط مجموعه شهاب سنگ های ما نشان داده شود.”
این گزارش در تاریخ 21 دسامبر در ژورنال منتشر شد نجوم طبیعی.
در اصل در Live Science منتشر شده است.
[ad_2]
منبع: khabar-mojo.ir